Kompleks Elektry to termin psychoanalityczny wprowadzony przez Carla Gustava Junga w 1912 roku, który odnosi się do podświadomej i stłumionej skłonności płciowej dziewcząt do ojca oraz strachu przed odwetem matki jako rywalki seksualnej. Zjawisko to występuje powszechnie u dziewczynek w wieku 3-6 lat i zwykle przebiega łagodnie, a zainteresowanie dziecka przenosi się na rówieśników.
Jednakże, wczesny okres dzieciństwa jest szczególnie istotny dla kształtowania osobowości dziecka. Układ nerwowy w tym okresie jest szczególnie wrażliwy i podatny na wpływ niewłaściwych postaw rodzicielskich, jak również na niewłaściwe postawy wychowawcze w przedszkolu czy na katechezie. Nadmiernie autokratyczny lub zbyt liberalny styl wychowania może również spowodować różne zaburzenia i trudności w przystosowaniu.
Dlatego ważne jest, aby rodzice i nauczyciele byli świadomi wpływu, jaki ich postawy mają na rozwój dziecka. Odpowiednie podejście, zrozumienie i akceptacja, a także umiejętność wyznaczania granic, pomogą dziecku w zdrowym rozwoju emocjonalnym i społecznym.
Warto również zaznaczyć, że kompleks Elektry jest koncepcją psychoanalityczną, która nie jest powszechnie akceptowana w dzisiejszej psychologii i terapii. Jednakże, jego istnienie może pomóc zrozumieć niektóre trudności, z jakimi mogą zmagać się dziewczynki w wieku przedszkolnym i jakie mogą być przyczyny tych trudności.
