Stulejka to stan, w którym napletek nie jest w stanie ślizgać się swobodnie nad główką penisa. Wśród niemowląt i małych chłopców jest to normalny stan, który zwykle ulega samorzutnej poprawie. Jednakże, w niektórych przypadkach może wymagać interwencji medycznej. W tym artykule omówimy szczegółowo, co każdy rodzic powinien wiedzieć na temat stulejki.
Czym jest stulejka?
Definicja
Stulejka jest stanem, w którym napletek – cienka skóra pokrywająca główkę penisa – nie może być całkowicie odsłonięta. W zależności od wieku chłopca, może to być stan normalny (fizjologiczny) lub patologiczny.
Stulejka fizjologiczna vs patologiczna
Stulejka fizjologiczna to naturalny stan u niemowląt i małych chłopców, w którym napletek jest często „przyklejony” do główki penisa. Ten stan zazwyczaj ulega samoistnemu wyeliminowaniu do ok. 5-7 roku życia, kiedy to napletek staje się stopniowo coraz bardziej ruchomy.
Stulejka patologiczna, z drugiej strony, odnosi się do sytuacji, kiedy napletek, który wcześniej mógł być swobodnie przesuwany, staje się nieruchomy. Może to być spowodowane stanami zapalnymi, infekcjami lub bliznowaceniem.
Objawy stulejki
Objawy stulejki mogą obejmować:
Trudności z oddawaniem moczu
Obrzęk lub zaczerwienienie napletka lub penisa
Ból podczas oddawania moczu lub erekcji
Niezdolność do odsłonięcia główki penisa
Przyczyny stulejki
Stulejka fizjologiczna jest normalnym stanem u małych chłopców. Stulejka patologiczna może być spowodowana przez:
Bliznowacenie spowodowane infekcją lub stanem zapalnym
Fimozę (zwężenie napletka)
Balanoposthitis (zapalenie napletka i główki penisa)
Diagnostyka stulejki
Diagnoza stulejki opiera się przede wszystkim na badaniu fizykalnym. W niektórych przypadkach lekarz może zasugerować dodatkowe badania, takie jak badanie moczu, aby wykluczyć infekcje dróg moczowych.
Leczenie stulejki
Terapia zachowawcza
W przypadku stulejki fizjologicznej, najczęściej nie jest wymagane żadne leczenie. Stulejka patologiczna może być leczona za pomocą terapii zachowawczej, która obejmuje:
Maści sterydowe: Stosowane są, aby zmniejszyć stan zapalny i ułatwić przesuwanie napletka.
Czyszczenie i nawilżanie: Regularne mycie i nawilżanie napletka może pomóc utrzymać go w dobrej kondycji i zapobiec stanom zapalnym.
Ćwiczenia napletka: Czasami lekarz może zasugerować delikatne ćwiczenia mające na celu stopniowe rozszerzanie napletka. Ważne jest jednak, aby te ćwiczenia były wykonywane delikatnie i nigdy nie były forsowane.
Operacje
Operacja, znana jako obrzezanie, polega na usunięciu napletka i jest zwykle rozważana, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi skutków lub stulejka powoduje powtarzające się infekcje. Inne procedury chirurgiczne, takie jak preputioplastyka (zwężenie napletka), mogą być również opcją, w zależności od indywidualnych okoliczności.
Potencjalne powikłania stulejki
Chociaż stulejka nie jest zwykle stanem zagrażającym życiu, może prowadzić do nieprzyjemnych powikłań, takich jak:
Infekcje dróg moczowych (IDM): Stulejka może utrudniać utrzymanie higieny w okolicy genitaliów, co zwiększa ryzyko IDM.
Parafimosis: Stan ten występuje, gdy napletek zostaje przesunięty z powrotem za główkę penisa i nie może wrócić do swojego pierwotnego stanu. Jest to stan wymagający pilnej interwencji medycznej.
Problemy z oddawaniem moczu: Stulejka może utrudniać swobodne oddawanie moczu, co może prowadzić do nawracających infekcji.
Zapobieganie stulejce
Stulejka fizjologiczna jest normalnym stanem i nie jest możliwe jej zapobieganie. W przypadku stulejki patologicznej, utrzymanie higieny okolic intymnych jest najważniejszą formą zapobiegania. Warto pamiętać, aby nie forsować odsłonięcia napletka, co może prowadzić do uszkodzeń i bliznowacenia.
Stulejka to stan, który może wywołać niepokój u wielu rodziców. Warto jednak pamiętać, że w większości przypadków jest to normalna część rozwoju i najczęściej poprawia się samoistnie. Jeżeli stulejka staje się przyczyną problemów, takich jak trudności z oddawaniem moczu, infekcje lub ból, warto skonsultować się z lekarzem, który będzie mógł zaproponować odpowiednie metody leczenia.
