Wstęp
Współczesne społeczeństwo wykazuje rosnące zainteresowanie zagadnieniem wspólnego spania rodziców z dziećmi. Z jednej strony, metoda ta jest przedstawiana jako korzystna dla rozwoju emocjonalnego i fizycznego dziecka, z drugiej jednak krytykowana jest za możliwe negatywne konsekwencje dla intymności małżeńskiej oraz związków partnerskich. W niniejszym artykule omówimy aspekt wspólnego spania rodziców z dziećmi z perspektywy seksuologa, skupiając się na potencjalnych korzyściach i zagrożeniach dla życia intymnego pary.
Korzyści wspólnego spania dla dziecka i rodziców
Z punktu widzenia rodzica, jednym z głównych powodów wprowadzenia wspólnego spania z dzieckiem jest stworzenie więzi emocjonalnej i fizycznej z dzieckiem. Wspólne spanie może:
- Ułatwić karmienie piersią – szczególnie w nocy, gdy matka nie musi wstawać, by nakarmić dziecko.
- Uspokajać dziecko – bliskość rodzica może pomóc dziecku w przystosowaniu się do nowego świata i łatwiej zasnąć.
- Wzmacniać więź emocjonalną – wspólne spanie może prowadzić do większej bliskości emocjonalnej między rodzicem a dzieckiem.
Wpływ wspólnego spania na życie intymne rodziców
Niemniej jednak, wprowadzenie wspólnego spania może wpłynąć na życie intymne rodziców. Przyjrzyjmy się tym aspektom:
- Brak prywatności: Wspólne spanie z dzieckiem może prowadzić do zmniejszenia prywatności, co może utrudnić spontaniczność w życiu seksualnym pary. Dla niektórych par, szczególnie tych, które już mają trudności z utrzymaniem intymności, może to być poważnym problemem.
- Zmniejszenie aktywności seksualnej: Wspólne spanie może sprawić, że para będzie mniej aktywna seksualnie, ponieważ będą próbować unikać budzenia dziecka. To może prowadzić do wzrostu frustracji i napięć w związku.
- Dyskomfort: Dla niektórych par, obecność dziecka w łóżku może powodować dyskomfort podczas zbliżeń intymnych, co może prowadzić do unikania seksu.
Porady seksuologa dla par praktykujących wspólne spanie
Wspólne spanie z dzieckiem nie musi oznaczać końca życia intymnego rodziców. Poniżej przedstawiamy kilka rad, które mogą pomóc w utrzymaniu zdrowego życia seksualnego, gdy w domu obowiązuje zasada wspólnego spania:
- Stworzenie oddzielnej przestrzeni do intymności: Para powinna zaaranżować oddzielne miejsce, gdzie będą mogli spędzać czas ze sobą w intymnej atmosferze, np. salon czy inny pokój w domu. W ten sposób unikną poczucia dyskomfortu związanego z obecnością dziecka i będą mogli skupić się na sobie.
- Planowanie czasu dla siebie: Kluczowe jest ustalenie regularnych momentów, kiedy para będzie mogła spędzać czas razem, rozmawiać i uprawiać seks. Może to być trudne, zwłaszcza gdy dziecko jest małe, ale odpowiednie planowanie może pomóc w zachowaniu równowagi między obowiązkami rodzicielskimi a życiem intymnym.
- Komunikacja: Dla par praktykujących wspólne spanie kluczowe jest, aby otwarcie rozmawiać o swoich potrzebach, lękach i uczuciach związanych z życiem intymnym. Wyrażanie swoich oczekiwań i słuchanie partnera może pomóc w utrzymaniu zdrowego związku, niezależnie od wybranej metody wychowania dziecka.
- Zachowanie spontaniczności: Wspólne spanie z dzieckiem może utrudniać spontaniczne zbliżenia, jednak para może wykorzystać inne momenty, gdy dziecko jest zajęte lub śpi, na przykład podczas drzemki w ciągu dnia.
- Elastyczność: Ważne jest, aby para była elastyczna i dostosowywała się do zmieniających się okoliczności. Może to oznaczać wprowadzenie zmian w aranżacji przestrzeni lub ustalaniu czasu dla siebie. W miarę jak dziecko rośnie, jego potrzeby będą się zmieniać, co może wymagać dostosowania sposobu wspólnego spania.
Podsumowanie
Wspólne spanie z dzieckiem to wybór, który może wpłynąć na życie intymne rodziców. Ważne jest, aby para była świadoma potencjalnych konsekwencji tego wyboru i otwarcie rozmawiała o swoich potrzebach i oczekiwaniach. Utrzymanie zdrowego życia seksualnego przy wspólnym spaniu z dzieckiem jest możliwe, jeśli para będzie komunikować się ze sobą, planować czas dla siebie i pozostać elastyczną wobec zmieniających się potrzeb. Przede wszystkim, kluczowe jest znalezienie równowagi między rolą rodzica a partnera oraz dbanie o zaspokojenie potrzeb każdej ze stron.
