Rzadko o niej mówi się i nie jest tematem, o którym łatwo rozmawiać. Często towarzyszy nam przez wiele lat, ponieważ boimy się o niej mówić innym. Może być przyczyną rozpadu związków i obniżenia naszej pewności siebie. Powoduje, że boimy się nawet najmniejszych sytuacji intymnych, ponieważ każda nieudana próba współżycia może nas zawstydzić. Mówimy o pochwicy.
Czym jest pochwica?
Pochwica, znana także jako vaginizmus, jest niekontrolowanym skurczem mięśni zewnętrznej części pochwy, który uniemożliwia lub utrudnia penetrację. Może pojawić się tylko podczas stosunku płciowego, ale u niektórych kobiet występuje również przy wkładaniu tamponów, badaniach ginekologicznych lub nawet dotyku w okolicy wejścia do pochwy. Przyczyny pochwicy mogą mieć podłoże psychologiczne, zdrowotne lub być nieznane. Jest to mimowolna reakcja ciała, a nie świadome działanie, dlatego nie mamy nad nią kontroli. Nieudane próby współżycia często powodują poczucie winy i zniechęcenia, co jest tym trudniejsze, im bardziej kobieta pragnie, aby do stosunku doszło. Zrozumienie tego jest ważne, aby uniknąć niepotrzebnego poczucia winy i zniechęcenia.
Pochwica – możliwe przyczyny
Pochwica w większości przypadków jest związana z czynnikami psychologicznymi. Dla wielu kobiet pojawienie się pochwicy jest zaskoczeniem, ponieważ uniemożliwia im ona współżycie. Przyczyną jest najczęściej odpowiedź ciała na informację zakodowaną w umyśle, która skutecznie uniemożliwia penetrację. Może to być lęk przed bólem, ciążą, naruszeniem ciała, wrażenie bycia zbyt ciasną, brak akceptacji partnera, odmienna orientacja seksualna, negatywne przekonania na temat seksualności, bolesne doświadczenia seksualne, bolesne badania ginekologiczne, niewystarczająca gra wstępna, infekcje, zmiany na narządach, suchość pochwy, budowa anatomiczna, zabiegi.
Mechanizm powstania pochwicy
Ciało automatycznie skurcza mięśnie u wejścia do pochwy, aby ochronić się przed potencjalnym bólem, kiedy wyczuwa go wcześniej. W takiej sytuacji seks może być nieprzyjemny lub bolesny, a penetracja trudna do wykonania. Jeśli kobieta doświadcza dyskomfortu podczas kolejnych prób współżycia, to jej ciało reaguje coraz mocniej w obronie, co prowadzi do poczucia winy i bezradności.
Pochwicę można przezwyciężyć
Pochwica jest częstym problemem seksualnym, ale na szczęście jest też jednym z tych, które są łatwiejsze do pokonania. Najważniejszym krokiem jest jednak zwrócenie się o pomoc. Brak interwencji może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji, takich jak brak zadowolenia z życia intymnego, rozpad związku, depresja i inne. Warto zacząć od wizyty u ginekologa, aby wykluczyć przyczyny organiczne. Potem można skonsultować się z seksuologiem, który pomoże znaleźć i przepracować źródło problemu. W niektórych przypadkach może być konieczna psychoterapia lub leki obniżające lęk. Niezależnie od tego, nie należy robić niczego siłą i warto dostosować tempo i sposób postępowania do swoich potrzeb i oczekiwań.
Ćwiczenia w domowym zaciszu
Pokonanie dyspareunii wymaga delikatnego, stopniowego podejścia do penetracji – bez pośpiechu. Najpierw warto zacząć od ćwiczeń relaksacyjnych, takich jak trening autogenny Schultza, który pozwala na świadome wywołanie stanu relaksu i odprężenia dzięki autosugestii. Inne opcje to progresywna relaksacja mięśni Jacobsona, wizualizacja lub inna metoda relaksacyjna, która wydaje się najodpowiedniejsza. Ważne, aby ćwiczenia wykonywać w bezpiecznych i spokojnych warunkach. Kiedy osiągnięcie stanu relaksacji nie będzie już problemem, kolejnym krokiem jest dotknięcie własnych narządów płciowych ręką, ale bez wprowadzania czegokolwiek do pochwy. Celem jest oswojenie się z dotykiem i skupienie się na dozna-niach. Jeśli poczujesz dyskomfort, przerwij ćwiczenie i wróć do relaksacji.
Dotykanie swoich intymnych części ciała może być dla niektórych trudne i powodować lęk, jednak z czasem i regularną praktyką może to stać się źródłem przyjemności. Oto kilka kroków, które pomogą Ci w oswajaniu się z tą czynnością:
- Rozpocznij od dotykania ud i warg sromowych, a następnie powoli przesuwaj się ku łechtaczce.
- Kiedy poczujesz się pewniej, spróbuj dotknąć wejścia do pochwy i wsunąć do niej palec, korzystając przy tym z lubrykantu. Skup się na swoim oddechu i powoli oswajaj się z obecnością palca.
- Kontynuuj oswajanie się z obecnością palca, a następnie dwóch palców lub wibratora czy dilda. Możesz także wypróbować specjalne dilatory, które pozwolą Ci stopniowo przyzwyczaić się do coraz większych przedmiotów.
- Spróbuj wsunąć palec lub inny przedmiot do pochwy w obecności swojego partnera lub partnerki. Mogą oni patrzeć na Ciebie lub pieścić, jednak nie powinni próbować penetracji.
Pamiętaj, że nauka samoorganizacji to proces i ważne jest, aby robić to w swoim własnym tempie i zawsze zachować bezpieczeństwo i higienę.
Bez pośpiechu
Każdy krok w procesie terapii jest ważnym etapem, który wymaga wcześniejszego zastosowania technik relaksacyjnych. Przed rozpoczęciem kolejnego ćwiczenia ważne jest, aby upewnić się, że poprzedni krok został pomyślnie przejśty. W przypadku trudności nie należy przyspieszać tempa i iść dalej, ale skonsultować się z specjalistą. Atmosfera intymności i poczucie bezpieczeństwa są niezbędne do skutecznego leczenia, dlatego ważne jest, aby nie robić niczego na siłę. W przypadku poczucia przerastania sytuacji, niezwłocznie skonsultuj się z profesjonalistą, ponieważ samodzielne próby leczenia mogą pogorszyć sytuację.
